Ukazał się nowy tomik haiku Ireny Iris Szewczyk zatytułowany „drugi brzeg / the other shore”

Dlaczego piszę haiku.

Haiku uczy mnie koncentracji, cierpliwości, uważności. Pozwala skojarzyć obserwację świata zewnętrznego z wewnętrznymi uczuciami. Jest ścieżką rozwoju, którą podążam od 2011 roku, którą czasem opuszczam, by poświęcić się uwiecznianiu chwil na zdjęciach, i na którą wracam. Fotografię wykorzystuję do tworzenia haigi, obrazu połączonego z wierszem japońskim. Tak oto spajam dwie fascynacje, które mnie wspólnie uwiodły, zajmują umysł, i których nigdy nie mam dosyć.

Why I write haiku.

Haiku helps me to concentrate, be patient and mindful.It allows me to associate my observations of the outside world with my inner feelings. Haiku is my development path I have been following since 2011 and which I leave for a while just to devote myself for capturing moments in photos. I return to create photo haiga, images combined with a poem. This is how I connect two fascinations that have seduced me, together occupy my mind, and which I can never have enough.

irena iris szewczyk

Z radością czytam Twoje haiku, Ireno ― w każdej strofie ciekawa świeżego i uważnego spojrzenia fotografa, nowego poruszenia serca i treści ukrytych. Dziękuję!

Agnieszka Żuławska-Umeda

Motywy przewodnie wielu jej haiku to pożegnania (z bliskimi, którzy odchodzą, ale wciąż ma z nimi silną więź) i przemijanie (świetnie oddane przez brązową plamkę na dłoni lub wyrażone spojrzeniem w okno pociągu). Jednocześnie potrafi zaskoczyć humorem (żaba) lub spojrzeniem niemalże romantycznym (powiew wiosny). W trakcie czytania jej haiku mam wrażenie, jakby uderzył mnie nagły sztorm ― nie zostawia on jednak ruin, jest elementem zachwytu.