Chiaroscuro infinito – cykl abstrakcji geometrycznych będący subiektywną interpretacją architektonicznej przestrzeni Lublina, w której funkcję nadrzędną stanowi światłocień (chiaroscuro), powstały na płaszczyznach murów. Ostre kontrasty, charakterystyczne m. in. dla obrazów Caravaggia, pozostają w opozycji chociażby do sfumato, czyli światłocienia „dymnego”. Technika chiaroscuro narodziła się w epoce renesansu i była popularna w wiekach późniejszych. Prezentowane na fotogramach świetlne emanacje tworzą zalążki przestrzeni, która ucieka przed zamknięciem w kadrze, stanowiąc jego kontinuum, nieskończoność (infinito). Nasuwające się analogie do cyklu Asymetria wybitnego polskiego fotografika Zbigniewa Dłubaka są nieprzypadkowe. Istotne jest wrażenie, zaś sam przedmiot, zredukowany do minimum, traci na znaczeniu, przestaje być rozpoznawalny. Figury i linie stanowią punkt odniesienia do poszukiwania metafizycznego ładu i harmonii.
Projekt Chiaroscuro infinito został zrealizowany w ramach Stypendium Prezydenta Miasta Lublin. Patronat nad wystawą objął Fotoklub Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenie Twórców.

Łukasz Resiak – z wykształcenia magister sztuki. Artysta Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej (AFIAP). Członek rzeczywisty Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenie Twórców (AFRP) oraz Lubelskiego (od 2004) i Białostockiego (od 2009) Towarzystwa Fotograficznego. Bohater reportażu nagranego przez Polskie Radio Lublin Wędrujący z drabiną (2018).W 2019 roku stypendysta Prezydenta Miasta Lublin. Swoje prace prezentował na przeszło stu wystawach i salonach fotograficznych w kraju i za granicą. Autor publikacji w prasie oraz magazynach branżowych. Prowadzi prelekcje, bierze udział w pracach jury konkursów fotograficznych, organizator wystaw. Laureat wielu konkursów fotograficznych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym.